Wymiar transcendentalny

Jesteś… płyniesz, wiesz że za chwile…
Jesteś poza dawkowanym życiem

Opuściłaś skorupę, teraz wchodzisz w inny wymiar
Zmienia Ci się percepcja, jesteś na jego pograniczach
Wpływasz w głąb spirali, Ciebie przenika
Krystaliczna biel, której dotykasz
Masz już ją na dłoniach, nie możesz zahamować
Wchodzisz w tę przestrzeń, głębiej coraz
Wszystko co wokół miałaś, widziałaś, wszystko co odczuwałaś
Teraz tego granice przekraczasz
Już nie ogarniasz tego zmysłami
Nie pokrywa to się z twoimi doświadczeniami
Żadnymi, wchodzisz bardziej, i już jesteś
I w tym momencie, puszcza twoją rękę
Bezwolnie opadasz…

Bezwolnie opadasz, teraz Cię oplata
Kolorystyka, której nie potrafisz nadać
Nazwy, wchodzisz wymiar transcendentalny
Teraz widzisz, jesteś wśród istot astralnych
Czujesz ich energie, odczuwasz ich inteligencje
Przeszywa Cię bezmiar świetlny, odczuwasz jeszcze
Strach przed tym światem bezkresnym, na zakręcie
Wszechświata, w jego zawirowaniach, opadasz nadal
Wznosisz się, już nie wiesz który to kierunek
Nadświadomość Tobą kieruje, teraz w górę
Teraz już wiesz, moment, słyszysz dźwięk
Jest w Tobie już, w sercu, to wiadomość, treść
Od nich …Podejdź bliżej …idziesz
…Nie bój się …prowadzą Cię
Jesteś już, czujesz znów, dotyk tych słów
Jesteś teraz razem z nimi wśród
Nadzmysłowości, bezkresu, dotykasz jego
Nigdy nie czułaś czegoś takiego…

Chwila, i wracasz jesteś w tunelu nadal
W przestrzeni na pograniczu świata