Pokusa nieodparta Erotyka Erotyzm Surrealizm
I tak tkwisz, kadr, z uczuć wydarta
Przeszywa Cię absurd, tantra
Chcesz jej, powtórzyć, być w tym stanie
Ale już za późno, sięgasz marzeń
Wszystko wraca, znowu padasz na kolana
Słodkie cierpienie zmienia się w dramat
Jesteś naga, krwią zalana
Chcesz dotknąć stwórcę, jesteś spragniona nadal
Chcesz głos jego, chcesz cokolwiek teraz
Już uciekłaś od ego, myśli wycierasz
Chcesz tę przejrzystość obrazu, jednak
Tniesz żyły, upuszczasz krwi, krew spływa do serca
Chcesz poczuć że bije, w tym absurdzie wariujesz
Czujesz ten smak na ustach, nic nie czujesz
Chcesz już być poza tym, wyrwać się z tej matni
Chcesz być ponad to, unieść się, chcesz magii
Chcesz żeby cię nakarmił, pokusa nieodparta
Chcesz żeby skończyła się ta matnia, zaczęła magia
Klęczysz tak na skrzyżowaniu wszechświata
Nagle zatruta strzała Ciebie trafia
Otwiera się przestrzeń, bić zaczyna serce
Czujesz to pod skórą, wyciąga Ci rękę
Zabiera Cię z sobą bez słów żadnych
Czekałaś tak długo, wiesz teraz Cię nakarmi
Zadba o każdy detal, nie biorąc żadnego pod uwagę
Przyciśnie do ściany, za włosy złapie
Zedrze z Ciebie ostatnią warstwę godności
Chcesz tego, już czujesz klaps mocny
I słyszysz słowa, do ucha, szeptem
– Teraz Cię zerżnę
Sześć razy patrzyłem Śmierci w twarz. I sześć razy Śmierć odwróciła wzrok, pozwalając mi odejść. W końcu, oczywiście, mnie dosięgnie – jak dosięga każdego z nas. To tylko kwestia czasu. I sposobu. Wiele nauczyłem się z naszych konfrontacji, szczególnie o pięknie i słodkiej goryczy życia, o wartości przyjaciół i rodziny oraz o sile miłości. Umieranie to pozytywne doświadczenie, kształcące charakter. Owo doświadczenie poleciłbym każdemu, gdyby nie nieuchronny element ryzyka.
Chciałbym wierzyć, że po śmierci powrócę do życia i że jakaś myśląca, czująca, pamiętająca część mnie będzie trwać. Ale chociaż bardzo pragnę znaleźć w sobie tę wiarę, chociaż pradawne, ogólnoludzkie tradycje mówią, iż istnieje życie pozagrobowe, nie wiadomo mi o żadnym fakcie, który wskazywałby, że wierzenia te nie są tylko pobożnym życzeniem.
Carl Edward Sagan
