Impresja

Teraz wyobraź sobie, siadasz na spokojnie kładziesz się
Nie, Ty to robisz za chwilę ukaże Cię
Stwórca, ty tego chcesz pragniesz znowu
Chociaż nigdy tego nie dostałaś, nie doznałaś, w obu
Dłoniach dzierżysz kolczastą florę
Jesteś spragniona, a zapełnioną masz głowę

Chcesz i to robisz, za dużo robisz niczego
Satysfakcja ulatuje, budujesz klocki lego
Kretkami malujesz, wnioskujesz, rezygnujesz
Teraz woń świata obcego się przypatrujesz
Analizujesz, ale tak to nie działa
Wszystko ma swój czas, wracasz, zabawki odkładasz
Jesteś uwięziona, w wieży, w pokoju w umyśle
Chcesz dotknąć kwiatów, ale chwytasz liście
Chcesz czuć, ale cały czas coś innego
Słyszysz ten głos on odwraca Cię od tego
Słyszysz ptaki nad morzem, biegniesz po plaży
Siadasz skulona, się odważysz, marzyć
Patrzysz w niebo i masz ten przebłysk
Czujesz siebie namacalnie, teraz chcesz zwiększyć
Obraz, przedawkować życie, bo dobrze to nie dobrze
Chcesz sięgnąć, zwielokrotnić, ale tylko to jest mocne
Tylko ten moment na wyłączonych receptorach
nigdy nie wiesz którędy iść, ale poskładać siebie od nowa
Żyć i iść do swojej idylli świadomie
Wyciągasz ręce za szyby samochodu, łapiesz moment
Déjà vu, taki był taki nie był, fałszywe wspomnienia
Zatruta woda daje Ci żyć i Cię zalewa
Fala na brzegu Bałtyku, budząc z letargu
Żeby za chwile Cię ogrzać na wydmach, na piasku
Czujesz jak jesteś daleko, rozglądając się podnosząc okulary
Patrzysz w przeciwnym kierunku morza, czujesz jak słońce pali
Ale ty to uwielbiasz, zasłaniając oczy
Bez dech, oddech, bezkres, nic nie robisz
W myślach, chwila słodka laguna
Płyniesz, słyszysz wybrzmiewający na strunach
Dźwięk i klucz ptaków widzisz nad głową
Czujesz że jesteś teraz, ale kim, sobą?
Idziesz za dźwiękiem, brzegiem i już jesteś
Wszystkie kolory to odcienie, teraz, niebieskie
Wchodzisz głębiej, swoim tempem jest coraz przyjemniej
Czujesz że zaraz..