Szczęście Miłość

Wiesz czym jesteśmy, składową ilością tego co zjedliśmy
Wiesz czym jeszcze, tym w co zwątpiliśmy
Tym o co walczyliśmy, sobą, jedną osobą
Pyłem, akcentem, kolejną dobą
Jesteśmy odpowiednią porą, tu i teraz
Jesteśmy, więc w nas się wzbiera
Dajemy upust bez zbędnych dodatków
Jesteśmy nieposzlakowaną myślą, zagadką
Dla siebie, czasu, i oczywistą oczywistością
Jesteśmy ciągiem zdarzeń, koniecznością
Siebie dla siebie, bo mamy siebie w sobie
Jesteśmy daleko, dopiero na starcie, może!
Łudzimy się tylko wierząc w coś więcej
Ale jesteśmy dla siebie, otwiera się przestrzeń
Nasza, otwieramy ją, swoją, bez nacisków
Zbędnych, i już jesteśmy, idziemy, którędy
Doszliśmy, ważne że jesteśmy już w tym miejscu
I chcemy więcej… brakuje tekstu
Urywam myśli…

Wiesz czym jesteśmy, sumą naszych grzechów
Wiesz czym jeszcze, tym co nas ukształtowało dawno temu
Tym co nas kształtuje teraz, nasz wpływ na siebie
Jesteśmy sumą naszych doświadczeń, spojrzeniem
Na siebie, ulotną chwilą, tym co trwałe
Jesteśmy wszystkim tym co nie było nam dane
W wcześniejszych życiach, relacjach doświadczyć
Karmimy się tym, jemy pełną łyżką, trzymamy w garści
Nasz świat, tak jak siebie w objęciach
Idziemy dalej, już jesteśmy w tych miejscach
I chcemy więcej siebie, mamy dość, uciekamy
Żeby złapać oddech, być chwile sami
I wracamy, i potęguje to jeszcze bardziej
Wystarczy chwila, akcent, zanim znowu nas najdzie
Ochota na siebie, to co w nas, kolejną łyżkę
Teraz jesteśmy bliżej, i znikają wszystkie
Troski , ten cały ambaras
Spotykają się nasze dusze, nasze ciała
I chcemy więcej…